در فایل صوتی که مربوط به نشست پزشکیان در نیویورک با اصحاب رسانهآمریکایی پخش شده، میان حرف های او جمله ای ادا میشود که قابل تامل است.
پزشکیان می گوید: ما سلاح های خود را زمین می گذاریم و مذاکره می کنیم اگر اسراییل هم همین کار را بکند.
بدون شک تحولات خاورمیانه در روزهای اخیر که تنش میان حزب الله و اسراییل در آن به خط قرمز رسیده، نمیتواند بی ربط به دیپلماسی تیم ایرانی باشد.
زمانی که گالانت، وزیر دفاع اسراییل مستقیمن به جمهوری اسلامی اشاره می کند و میگوید؛ کمترین تحرک ایران میتواند ما را به هدف قرار دادن زیر ساخت های آن کشور ناگزیر کند، دیگر نباید بحران را به دیده معمول نگاه کرد!
کاری که دموکرات ها در سه سال گذشته با هدایت بایدن تا به اینجا مدیریت کرده اند نا آرامی خواسته یا ناخواسته در خاورمیانه بوده.
از خروج پر حرف و حدیث نیروهای آمریکایی در افغانستان گرفته تا دادن امتیازهای پشت پرده به جمهوری اسلامی که موجب ناامنی در منطقه شده و سناریوی لابی های امروز درنیویورک میتوان این ضعف مضاعف را به خوبی احساس کرد.
دیپلماسی برای رفع تحریم و کمتر کردن فشار کمر شکن اقتصادی بر مردم ایران اولین نکته ایست که تیم پزشکیان به دنبال آن است تا اگر احیانن جنگی رخ داد خیال حاکمیت از انقلاب درون کشور آسوده باشد.
این را میشود به سادگی درک کرد که اهداف بر همین پایه ریخته شده و باید اذعان داشت که به شکست منجر میشود.
دلیل اول آن “زمان” است که با چند مقوله پیچیده به یکدیگر زنجیروار متصل شده.
حمله هفتم اکتبر حماس به اسراییل و آغاز جنگ نیابتی جمهوری اسلامی و اسراییل که درین روزها با گسترشی چشمگیر به لبنان رسیده و به قول محسن رضایی به ایران هم خواهد رسید؛ که نسخه او برای این جنگ پیاده سازی استراتژی کهنه جنگ ایران و عراق است.
انتخابات پیش روی آمریکا که ترامپ را تبدیل به کابوسی آزارنده برای حاکمیت ایران کرده و ترورهای دوگانه ترامپ در زمان های نزدیک و هک کردن اطلاعات انتخاباتی او برای کارزار کاملا هریس که اف بی آی آن را به ایران مربوط دانست، همه و همه سلسله ای از قطار سرنوشت ایران است.
قطاری که نمی توان خارج شدن او را از ریل تضمین کرد.
حتا دیپلماسی التماس هم دیگر درین برهه زمانی افاقه نمی کند.
نتانیاهو اسب جنگ را زین کرده و با هتریک خود پیش از انتخابات پیش روی آمریکا می خواهد ثبات خود را در داخل و خارج تثبیت کند.
اکنون با توجه به همان فایل صوتیپزشکیانکه مثل شاعری شکست خورده از آرامش و امنیت و ثبات حرف می زند و در آن مردم را برای خیال پردازی آماده می کند که هرگز رخ نمی دهد، باید گفت دیگر دیر شده و روغن ریخته را نمی توان به ظرف برگرداند.
نتانیاهو حسابی گرم شده و تا با هتریک ازین زمین خارج نشود، دست بردار نیست.
باید به ظریف و پزشکیان یادآور شد که حتا نایاکی های تاریخ مصرف گذشته ای مثل تریتا پارسی هم این بار به کارشان نمی آید.
دلیل بزرگش را می توان به بی اختیاری مطلق این تیم نسبت داد که حتا برای مشورت با آقای خود مذاکره را همیشه نصفه و نیمه به حال خود می گذارند.
نمونه بارزش دفتر کاهی برجام که با اولین باران برگه های خود را پریشان دید و بی ارزش باقی ماند تا نشان دهد جمهوری اسلامی در بحران آشفته تصمیم خود را گرفتار کرده مشغول نابودی خود است.
درست مانند اوروبروس، مار افسانه ای که برای نابودی خود شروع به خوردن خود می کند
